16 Kasım 2009 Pazartesi

Çok sinirliyim çook...

Eve gidip hır çıkarmak istiyorum ama hiç takmıyormuş ayağına yatıcam. Bide böyle deneyelim bakalım... Boşasam mı ben bu adamı acaba? Yani bazen beni o kadar sinirlendiriyor ki anlatamam.

Hem sevip hem nefret etmek mümkün mü birinden? Yani yaşlı bir tanıdığım çoook seviyorsan ona kızarsın ama hiçbir zaman nefret edemezsin demişti. Lakin ben bazen gerçekten çok kızıp nefret ettiğimi hissediyorum. Bazen de çok sevdiğimi... Zaten sevgi hissetmesem bu iş yürümez, ama şimdi eve gidip saçını başını yolmaktan başka bişey istemiyorum :)) Dur bakalım, durumu tevekkülle karşılayım, özür dilerse ne ala, üste çıkmaya çalışırsa hakkından gelmek farz oldu :)

4 yorum:

Unknown dedi ki...

evli olan herkes yaşar bu duyguyu.önemli olan burnu sürtsün ki bir daha aynı haltı yemesin...

kara kitap dedi ki...

ben bazen beni aldatsa da boşamak için geçerli sebebim olsa diye bile düşünüyorum.normal şeyler bunlar.biz bu ruh haline kısaca evlilik diyoruz.yalnız değilsin güzel kelebek :)sakin ollll!!!intikam soğuk yenen bir yemektir unutma.sevgiler.

DaiSy dedi ki...

Hay Allah. Çok üzüldüm. Problem herneyse umarım düzelir. Bence ölümcül hata olan aldatma yoksa erkekler affedilebilir. Çünkü kadınlar ve erkekler çok farklı düşünce yapısına sahipler.

mariposa dedi ki...

Olayı kısaca anlatayım, pazar akşamı arkadaşlarıyla dışarda yemek istedi. Ben de izin verdim ama 12de evde ol dedim. Saat 12 oldu, 1 oldu yok, sonunda beyefendi 1.30da teşrif etti, alkollü de oldukça. Trafik çevirmesine yakalanmış, arabayı bağlattırmış. Adam gibi evine gelsene be adam, gece gece fırçayı bastım döndüm yatağa da almadım. Neyse dün arabayı almış, özür de diledi ama hırsımı alamadım ki. Akşam da çok iyi davrandı, ben gene bişey yokmuş gibi davransam da bakışlarımdan anladığı için hala korkuyo :))) Aldatma falan olsa boşar evden atarım anında da böyle (görece) küçük şeyler için elimden bişey gelmiyo. İyi taraflarıyla dengeliyo Allahtan...