Güzel bir gece ve kötü bir haber

Cuma akşamı eve gittiğimde evde gergin bir hava vardı, kociş çok asabiydi ama nedensiz yere. Durmadan bana sataştı, neyin var dediğim zaman da yok birşey biraz moralim bozuk diye tersledi. La havle çekip bebekle ilgilendim onla da pek konuşmadım. Dün akşam doğumünüydü, anneme rica ettim bebeğe bakabilir misin ben kocişle yemeğe çıkayım diye, annem de hiç ayak diretmeden kabul etti. Zaten 1 haftadır bize gelip bebeğe o baktığı için (tabi ayriyeten bakıcı da var) kıllandım. Eşime de süpriz yapıp güzel bir restoranda yer ayırttım, içeriz eğleniriz bebişe de annem bakacak dediğimde önce sevindi sonra boşver evde kutlarız filan dedi, ben gene şaşırdım çünkü kendisi böyle bir fırsata balıklama atlayacak bir yapıda. Sonuçta ben ısrar edince dışarı çıkmaya karar verdik.

Herneyse o gece gittik karı koca el ele eğlendik uzun uzun sohbet ettik yedik içtik çakırkeyif olduk, sonra benim kocişin çenesi açıldı. Dün için senden özür dilerim, çok suratsız ve kırıcıydım ama sebebi vardı dedi. Sana anlatırsam kimseye söylemeyeceğine özellikle de annene anlatmayacağına yemin etmen gerekiyor dedi. Kabul ettim ama biliyorum arkasından kötü bişey gelecek. Meğerse cuma sabahı ben çıktıktan sonra annem bebeğe kahvaltı yaptırmak için mama sandalyesine koymuş, rahat otursun diye tablasını öne çekmiş ama oturttuktan sonra geri ittirmeyi unutmuş, bebeği masaya da bağlamamış, artık ne yaptıysa tezgaha falan mı gitti bilemiyorum, bebek kendini öne doğru atmış ve yüz üstü yere çakılmış. Kociş de evdeymiş, çığlıklara koşmuş, hemen bebeği almış kontrol etmiş bi, allahtan kırık çıkık bişey yokmuş, annem de çok fena olmuş, normalde bu bebeğe bişey olsa dünyayı yakarım diyen adam hiç ses çıkarmamış bir de annemi teselli etmiş olabilir böyle şeyler diye. Mariposaya da söylemiycem demiş.Bakıcının da beti benzi atmış ama onun suçu yok çünkü o temizlikle uğraşıyormuş yani annemin dikkatsizliği yüzünden 1 yıldır kaynanoşun elinde düşmeyen çocuk 1 hafta içinde mama sandalyesinin tepesinden düştü. Bunu da kociş gecenin sonunda söyledi bana, çünkü ben iyiki annem ara sıra böyle bakıyo, gene bırakırız başbaşa çıkarız filan dedim, o da birdaha senin annene çocuk filan bırakmam, iyiniyetli olsa da düzgün çocuk bakamıyor dedi ve bana olayı anlattı.

Şimdi ben ne yapayım. Anneme söyleyemem ya da belli edemem çünkü kocama yemin ettim. Kimseye de anlatamam (burada yazma sebebim kimsenin birbirini tanımıyor olması-öyle umuyorum yani) Acaba buraya yazdığım için yeminimi bozmuş oldum mu? Bugün de annem bakıyor evde içim içimi yiyor nasıl emanet edicem bundan sonra diye. Ayrıca kocam söylemese hala bilmiyor olacaktım. Yani 3 gündür bana anlatmadı, benden çocuğumu düşürdüğünü gizliyor, büyük ihtimalle tepkimden korktu, kocama karşı çok aşırı mahçup oldum, napıcam bilemiyorum. Annem çok iyi niyetli (en azından bu aralar) ve çok üzülmüş, umarım daha dikkatli olması konusunda ders almıştır.

Sonuç olarak ne yapmam gerektiğini bilemez durumdayım, fikrini beyan eden olursa çok sevinirim. Biraz akıla ihtiyacım var :(((