Savaştan çıkmış gazi misali...

Tatile gittiğimi bir önceki postumda belirtmiştim. Her memur gibi benim de tatilde büyük umutlarım vardı. Ama noooldu,çok ağır hasta olduum:))

Evet, yolculuğa çıkacağımız günün sabahı hastalanmaya başladığımı hissetmiştim. Koca bey de dalga geçmişti, numara yapma diye. Uçak yolculuğu, başımın ağrısını saymazsak çocukla yolculuk bakımından süper geçti. Ah bir sağlam olsaydım hiç anlamadan yolculuk bitecekti. Bizim küçük cadıyı bir güzel süsledim, eline de çekçekli oyuncak bavulunu verdim (içine battaniye ve yastığını koydum hafif olsun diye) Bak dedim, bu senin sorumluluğun. Bu bavulda senin eşyaların var ve sen taşıyacaksın, asla kaybetmeyeceksin. Biliyorum kendime de ekstra yük yapım ama napiim sorumluluk sahibi olmayı bir yerden öğrenmeliydi. Tüm yol boyu sıkı sıkı taşıdı, bu benim sorumluluğum diye bavulunu herkese gösterdi. Uçakta da hiç susmadı, bukadar saçma soruları çocuklar neden sorar nerden bulur hiç anlamam. Bi süre şarkı söyledi, ondan sonra da anlamsız uydurmaca şarkılar mırıldandı. Benim zaten başımın ağrısı tutmuş, kulaklarım acıyor. Ama kanımın son damlasına kadar savaşıp hep güler yüzlü şekilde bütün sorularını cevapladım. Millet bize güldü ama olsun:)) Hostes ablaları kokpite götürdü, ilgilendiler oynadılar da 2 dakika nefes aldım. İnerken çığlık çığlığa pilot amca düşüyoruz yavaaaş düşüyoruuuz diye çığlık çığlığa bağırmasaydı iyi olacaktı :))) Ha korktu sanmayın, gayet sakindi sadece pilota yavaşla demek istedi :)

Alanya Gazipaşa havaalanı nasıl küçük bir yer anlatamam. Azıcık yatırım yapılsa müthiş potansiyele sahip ama şu anda çok izbe bir yer. Uçaktan iner inmez yüzüme fön tutmuşlar gibi oldu, aşırı sıcaktı. Ankaranın yağmurlu havasından sonra şok oldum.

Babam, abim ve yeğenim karşılamaya gelmişler. İki küçük çocuk nasıl sarıldılar nasıl öpüştüler görmeniz lazımdı, herkes bunlara baktı. Halbuki çok sık da görüşmüyorlar, haftada bir ancak yani. Gene de çok özlemişler birbirlerini. Tabiki bu hasret 2 gün sürdü, sonra kavga dövüş. Ben hastalıktan geberiyorum. Annem her işe yetişmeye çalışıyor. Cadı kız üzerimden inmek istemiyor. Sefil oldum geldim. Öksürük tutmasın mı, annemlerin yazlığı çok küçük, öksürüklerim olduğu gibi duyulduğundan geceleri de uyutmadım. Ama nasıl bir öksürük, hamileyim bir yandan göbeğim çatlıycak gibi oldu, sabah ezanına kadar uyumak mümkün olmadı hiç. Sadece 2 kere denize gidebildim. Son 2 gün cadıyı da hasta ettim, çocuklardan biri uyusa diğeri uyanık oldu. Sonuçta ailece delirip 1 gün erken döndük:)))

Gene de güzeldi diyemiycem, valla ben bişey anlamadım. Temmuzda tekrar izin kullanabilir miyim acaba????